zespół Tourette’a – Incognito Centrum Terapii Poznawczo-Behawioralnej

7th czerwiec 202012th lipiec 2019

Kilka słów przypomnienia o Tourette

Dziś, z okazji Światowego Dnia Zespołu Tourette’a, kilka słów przypomnienia na ten temat. Zachęcamy gorąco do przeczytania wcześniejszych wpisów przybliżających jego specyfikę.

Zespół Tourette’a jest częścią spektrum zaburzeń neurologicznych, które zwykle pojawiają się w dzieciństwie. Pierwszymi objawami są zwykle mimowolne ruchy (tiki) twarzy, ramion, kończyn lub tułowia. Te tiki są częste, powtarzalne i szybkie. Najczęstszym pierwszym objawem jest tik twarzy (mruganie oczami, drganie nosa, grymas) i jest zastępowany lub wraz z nim występują inne tiki szyi, tułowia i kończyn.

Osoba, u której zdiagnozowano zespół Tourette’a zgodnie z kryteriami DSM-5, musi:

mieć zarówno wielokrotne tiki ruchowe (na przykład mruganie lub wzruszanie ramionami), jak i tiki głosowe (na przykład buczenie, odchrząkiwanie lub wykrzykiwanie słowa lub frazy), chociaż nie zawsze mogą występować w tym samym czasie.
mieć tiki przez co najmniej rok. Tiki mogą występować wiele razy dziennie (zwykle podczas ataku choroby) prawie każdego dnia lub w niewielkich odstępach czasu.
mieć tiki, które zaczynają się przed ukończeniem 18 roku życia.
Mieć objawy, które nie są spowodowane przyjmowaniem leków lub z powodu innej choroby (na przykład drgawek, choroby Huntingtona lub wirusowego zapalenia mózgu).

Te mimowolne (poza kontrolą pacjenta) tiki mogą być również skomplikowane, angażujące całe ciało, takie jak kopanie i tupanie nogami. Wiele osób zgłasza, coś, co określa się jako impulsy ostrzegawcze – chęć wykonywania czynności ruchowych. Mogą wystąpić inne objawy, takie jak dotykanie, powtarzające się myśli i ruchy oraz kompulsje.

Tiki wokalne

Podczas ruchów mogą wystąpić tiki głosowe, które mogą obejmować stękanie, odchrząkiwanie, krzyki i szczekanie. Tiki wokalne mogą być również wyrażane jako koprolalia (mimowolne użycie nieprzyzwoitych słów lub nieodpowiednich słów i zwrotów) lub kopropraksja (nieprzyzwoite gesty). Pomimo powszechnego rozgłosu, koprolalia / kopropraksja jest rzadka w przypadku zaburzeń tikowych.

Zjawiska echa (mowa echolaliczna lub echolalia)

Te typy tików są również zgłaszane, choć rzadziej. Mogą one obejmować powtarzanie słów innych (echolalia), powtarzanie własnych słów (palilalia) i powtarzanie ruchów innych. Ani koprolalia / kopropraksja ani echolalia nie są konieczne do rozpoznania zespołu Tourette’a. Jednak, by potwierdzić zdiagnozowanie zespołu Tourette’a muszą być obecne zarówno mimowolne ruchy, jak i wokalizacje.

Zespół Gilles de la Tourette’a (zespół Tourette’a) jest zaburzeniem neurologicznym, które ujawnia się we wczesnym dzieciństwie lub w okresie dojrzewania.

Chociaż objawy zespołu Tourette’a różnią się w zależności od osoby i wahają się od bardzo łagodnych do ciężkich, większość przypadków mieści się w kategorii łagodnej. Współwystępujące zaburzenia mogą obejmować ADHD / ADD, impulsywność i obsesyjno-kompulsywne zachowanie (OCD). Zwykle w rodzinie występują tiki, zespół Tourette’a i / lub ADHD i / lub OCD. Zespół Tourette’a i inne zaburzenia tikowe występują we wszystkich grupach etnicznych. Mężczyźni cierpią na to zaburzenie 3 do 4 razy częściej niż kobiety.

Tłumaczył: Anna Pytko

Źródło: https://tourette.org/about-tourette/overview/diagnosis/medical-diagnosis/

25th lipiec 201923rd lipiec 2019

Dostępne sposoby leczenia zespołu Tourette’a i innych zaburzeń tikowych

Najczęściej tiki są łagodne, a leczenie nie jest wymagane. We wszystkich przypadkach ważne jest, aby edukować chorego i inne osoby w jego życiu na temat zespołu Tourette’a i zapewnić odpowiednie wsparcie we wszystkich środowiskach (szkoła, praca, dom).

Gdy tiki stają się problematyczne lub zakłócają codzienne funkcjonowanie, można rozważyć leczenie behawioralne lub leki.

Ponieważ każdy pacjent jest wyjątkowy, on sam lub rodzina powinni współpracować z lekarzem, aby ustalić odpowiedni plan leczenia. Ustalenie najbardziej efektywnej metody może zająć trochę czasu i wymagać cierpliwości. Lekarz może zalecić najpierw leczenie jednego z współwystępujących zaburzeń, jeśli jest ono bardziej uciążliwe lub problematyczne niż tiki. Zazwyczaj najlepiej jest zacząć od skutecznego leczenia, które prawdopodobnie nie spowoduje żadnych skutków ubocznych.

Niektóre dostępne terapie to:

Głęboka stymulacja mózgu (DBS)
Leki / Farmakologia
Modyfikacja zachowania (kompleksowa behawioralna interwencja w tikach)
Leczenie logopedyczne

Źródło: https://tourette.org/about-tourette/overview/treatment/

Przetłumaczył: Anna Pytko

21st lipiec 201912th lipiec 2019

Czym jest zespół Tourette’a?

W mediach możemy często spotkać się z jakąś postacią, która w niekontrolowany sposób wypowiada społecznie niedopuszczalne słowa (tj. przekleństwa, obelgi etniczne lub inne społecznie niedopuszczalne słowa lub wyrażenia). W powszechnej świadomości jest to powszechny objaw zespołu Tourette’a. A tak na prawdę ten typ tików wokalnych, zwany koprolalia, występuje u 10-15% chorych. Czym więc tak na prawdę charakteryzuje się ten zespół?

To jednym z rodzajów zaburzeń tikowych. Tiki to mimowolne, powtarzające się ruchy i wokalizacje. Są one cechą charakterystyczną grupy zaburzeń neurorozwojowych zaczynających się w dzieciństwie.

Osoby z zespołem Tourette’a doświadczyły co najmniej dwóch tików ruchowych i co najmniej jednego wokalnego/fonicznego w pewnym połączeniu w okresie dłuższym niż rok.

Tiki motoryczne

Tiki motoryczne to ruchy. Proste tiki motoryczne obejmują między innymi: mruganie oczami, wykrzywianie twarzy, ruchy szczęki, nagłe ruchy głową, wzruszanie ramion, rozciąganie szyi i nagłe ruchy ramion. Złożone tiki ruchowe dotyczą wielu grup mięśni lub kombinacji ruchów i wydają się być wolniejsze i pojawiają się bardziej celowo (np. skakanie, kręcenie, podskakiwanie).

Tiki wokalne/ foniczne

Tiki wokalne (foniczne) wytwarzają dźwięk. Proste tiki wokalne obejmują między innymi wąchanie, odchrząkiwanie, pohukiwanie i krzyki. Złożone tiki wokalne to słowa lub wyrażenia, które mogą, ale nie muszą być rozpoznawalne, ale występują tylko poza kontekstem.

Występowanie i nasilenie choroby

Tiki zazwyczaj pojawiają się między 5-7 rokiem życia, najczęściej występują w okolicy głowy i szyi. Zwykle zwiększają częstotliwość i nasilenie w wieku 8-12 lat. Większość osób z zespołem Tourette’a wykazuje zauważalną poprawę w późnym okresie dojrzewania, a niektórzy stają się wolni od tików. Niewielka część osób z zespołem Tourette’a nadal ma uporczywe, ciężkie tiki w wieku dorosłym.

Tiki mogą wahać się od łagodnych do ciężkich, a w niektórych przypadkach mogą występować zachowania samookaleczające i wyniszczające. Tiki regularnie zmieniają się pod względem rodzaju, częstotliwości i nasilenia – czasami z nieznanych powodów, a czasami w odpowiedzi na określone czynniki wewnętrzne i zewnętrzne, w tym stres, lęk, podniecenie, zmęczenie i chorobę.

Powszechne występowanie

Chociaż zespół Tourette’a i zaburzenia tikowe były niegdyś uważane za rzadkie, coraz wyraźniej widać, że są to powszechne zaburzenia. Wyniki badań są różne, ale obecne szacunki wskazują, że 1 na 160 dzieci (0,6%) w wieku 5-17 lat w Stanach Zjednoczonych ma zespół Tourette’a. Korzystając z danych ze spisu powszechnego w USA z 2010 r., szacujemy, że Tourette dotyczy około 300 000 dzieci w Stanach Zjednoczonych. W przypadku dołączenia do niego zaburzeń tikowych szacunek wzrasta do 1 na 100 dzieci lub 1% dzieci w wieku od 5 do 17 lat.

Tourette występuje niezależnie od rasy, grupy etnicznej i wiekowej, ale jest 3 do 4 razy częstszy u chłopców niż u dziewcząt.

Przyczyny

Przyczyny zespołu Tourette’a i innych zaburzeń tikowych pozostają nieznane. Warunki są dziedziczne, a więc genetyka wyraźnie odgrywa rolę w wielu, jeśli nie w większości lub we wszystkich, przypadkach. Czynniki środowiskowe, rozwojowe lub inne mogą również przyczyniać się do tych zaburzeń, ale obecnie nie zidentyfikowano żadnego konkretnego czynnika lub zdarzenia, który ma na to wpływ. Dlatego też zespół Tourette’a i zaburzenia tikowe mogą być spowodowane złożonymi interakcjami czynników genetycznych z innymi, które mogą się różnić w zależności od osoby. Trwają badania mające na celu znalezienie genów i innych czynników leżących u podstaw rozwoju tych zaburzeń.

Przetłumaczył: Anna Pytko

Źródło: https://tourette.org/about-tourette/overview/what-is-tourette/#1461071674190-68d0f2a2-0087