Pomoc psychologiczna w skrócie: Patrz, słuchaj i połącz

Trzy podstawowe zasady działania pierwszej pomocy psychologicznej to: 

Patrz

  • Sprawdź, czy nie zagraża Ci niebezpieczeństwo.
  • Sprawdź, czy wokół Ciebie nie ma osób, którym należy pomóc w zaspokojeniu pilnych, podstawowych potrzeb.
  • Sprawdź, czy nie ma osób, które są pod wpływem bardzo silnego stresu.

Słuchaj

  • Wyciągnij pomocną dłoń w stronę osób, które mogą potrzebować wsparcia.
  • Pytaj o potrzeby i obawy innych.
  • Słuchaj ludzi i pomagaj się im uspokoić.

Połącz

  • Pomóż potrzebującym w zaspokojeniu podstawowych potrzeb i w uzyskaniu dostępu do wymaganych usług.
  • Pomagaj ludziom radzić sobie z problemami.
  • Udzielaj informacji.
  • Skieruj ludzi tam, gdzie są ich bliscy lub wsparcie społeczne.

Na czym polega pierwsza pomoc psychologiczna?

Opisana przez Sphere (2011) i IASC (2007) pierwsza pomoc psychologiczna (PPP) polega na humanitarnej i pełnej wsparcia reakcji człowieka na cierpienie innych.

Pierwsza pomoc psychologiczna polega na:

  • zapewnieniu praktycznej opieki i nienachalnego wsparcia,
  • zwracaniu uwagi na potrzeby i obawy innych ludzi,
  • pomocy w zaspokojeniu podstawowych potrzeb (np. zapewnianie pożywienia, wody, i informacji),
  • wysłuchaniu drugiego człowieka, ale bez zmuszania go do mówienia,
  • pocieszaniu i zapewnianiu komfortu psychicznego,
  • pomaganiu ludziom w dostępie do informacji, usług i pomocy społecznej,
  • ochronie ludzi przed dalszą krzywdą,

Na czym pierwsza pomoc psychologiczna nie polega:

  • nie jest zapewniana tylko przez profesjonalistów,
  • nie jest profesjonalną pomocą psychologiczną,
  • nie polega na psychologicznym wysłuchaniu i reagowaniu, polegającym na doszukiwaniu się źródła problemu,
  • nie jest przesłuchaniem w celu ustalenia chronologicznego przebiegu wydarzeń,
  • nie jest zmuszaniem drugiego człowieka do mówienia o jego uczuciach i przeżyciach, jeżeli nie jest na to gotowy,

Użycie pierwszej pomocy psychologicznej jest skuteczne, gdyż składa się z:

  • poczucia bezpieczeństwa, więzi z innymi, spokoju i posiadania nadziei,
  • dostępu do wsparcia społecznego, fizycznego i emocjonalnego,
  • poczucia, że jesteśmy w stanie pomóc sobie jako jednostki, ale też jako część społeczności.

PPP jest przeznaczona dla osób znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej. Pomoc może być udzielana zarówno dzieciom, jak i dorosłym. Jednak nie każdy, kto doświadczył zdarzenia kryzysowego będzie potrzebował lub chciał skorzystać z pierwszej pomocy psychologicznej. Ważne jest, aby nie wymusza

pomocy na osobach, które tej pomocy nie chcą, ale być łatwo dostępnymi dla tych, którzy mogą potrzebować wsparcia.

PPP nie jest wystarczająca w przypadku wystąpienia poważnych, zagrażających życiu obrażeń, które wymagają pomocy medycznej. Bardziej kompleksowa pomoc powinna być zapewniona w przypadku osób, które nie są w stanie same zadbać o siebie lub innych oraz stanowią zagrożenie dla siebie lub osób trzecich.

PPP jest skierowana głównie do osób, które niedawno doświadczyły kryzysowej sytuacji. Możesz więc zapewnić ją, jeżeli masz kontakt z osobą, która potrzebuje jej w tej chwili. Zazwyczaj dzieje się to w trakcie, lub krótko po doświadczeniu kryzysowej sytuacji.

 

Źródło: Psychological first aid: Guide for field workers (who.int)

Tłumaczenie: Paulina Mandla

W dobie kryzysu

W ostatnich burzliwych geopolitycznie czasach bardzo wiele osób sięga po strategie pomocne w radzeniu sobie z kryzysem. Dlatego też kilka najbliższych wpisów będzie związanych z tzw. interwencją kryzysową. Jak przetrwać w dobie kryzysu.

Zastanówmy się najpierw w jaki sposób kryzysy na nas wpływają?

Stresujące wydarzenia są częścią ludzkiego życia. Świat pełny jest wojen, katastrof, wypadków, pożarów oraz przemocy. Te zjawiska dotykają pojedyncze jednostki, grupę ludzi, a nawet całe społeczeństwa. W ich wyniku można stracić dorobek życia, jak również swoich bliskich. Zdarza się, że w wyniku dramatycznych wydarzeń musimy doznać rozłąki z rodziną lub społecznością, z którą byliśmy związani. Nierzadko jesteśmy świadkami przemocy, traumatycznych wydarzeń lub śmierci.

Pomimo tego, że te wydarzenia mają pewny wpływ na nas wszystkich, reakcja każdego z nas może być inna. Uczucia towarzyszące nam w wyniku tych wydarzeń również mogą się różnić od tych, które przeżywają osoby będące pod wpływem tych samych okoliczności. Niektórzy z nas będą czuć się przytłoczeni, skonsternowani lub bardzo niepewni swojej sytuacji. Możemy nie rozumieć co się dzieje w danej chwili. Inni, natomiast, odczują lęk, obojętność lub uczucie pustki wewnętrznej. Natężenie uczuć u jednych osób będzie raczej słabe, ale u innych niezwykle silne. Ta różnica reakcji zależy od wielu czynników, są nimi:

  • Rodzaj i natężenie występujących wydarzeń.
  • Doświadczenie w przechodzeniu trudnych doświadczeń.
  • Posiadanie wsparcia ze stronny innych.
  • Zdrowie fizyczne.
  • Historia chorób psychicznych- osobista i rodzinna.
  • Pochodzenie kulturowe i tradycje.
  • Wiek (np. dzieci reagują inaczej w zależności od grupy wiekowej).

Psychological first aid: Guide for field workers (who.int)

 

Tłumaczenie: Paulina Mandla

Ta strona używa ciasteczek (cookies) dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Dowiedz się więcej

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close